Gisteren vroeg iemand mij: ‘Met 6 weken verloor ik mijn kindje tijdens de zwangerschap. Ik had eigenlijk geen idee wat ik er mee moest doen. Ik voelde me door de verloskundige een beetje aan mijn lot overgelaten. Uiteindelijk heb ik het maar in de tuin begraven. Maar wat zou jij adviseren?’
Als je kindje overlijdt voor 24 weken zwangerschap is een begrafenis niet verplicht. Je bent er dus vrij in hoe dat te doen. En dat kan het juist ook lastig maken! Want waar moet je ooit voor kiezen? Of misschien heb je niets te kiezen, omdat je in een reflex de wc hebt doorgespoeld nadat je je kindje verloor? (ook dan kan het fijn zijn alsnog een blaadje in de gedenkboom voor vroeggeborenen te hangen!)
Begraven in de tuin is een goede optie. Maar houd er rekening mee dat, als je verhuist, je ook afscheid zult moeten nemen van dat speciale plekje in de tuin.
Een andere optie is om het kindje in een grote plantenpot te begraven. Sommigen planten er een boom bij. Zo’n pot kun je in het geval van een verhuizing makkelijk meenemen.
Weer een andere optie is om je kindje te begraven in de natuur. Nadeel hiervan – weet ik uit ervaring – is dat je officieel niet van de paden af mag in het bos. Terwijl je waarschijnlijk niet zit te wachten op pottenkijkers terwijl je je kindje aan het begraven bent. Daar zul je dan een creatieve oplossing voor moeten bedenken…
Een andere optie is begraven op een begraafplaats. Vandaag kijken we naar de mogelijkheid daarvoor in Elspeet. Net als in Nunspeet is het mogelijk op deze begraafplaats om je kindje te begraven op een speciaal aangelegd grasveldje daarvoor. Ook kun je bij de gemeente een blaadje kopen, die je zelf kunt laten graveren en in de boom kunt hangen ter herdenking van vroeggeborenen. Meer info hierover in de post Gedenkplekken #1 Nunspeet.
Wil jij meer suggesties over hoe je je stilgeboren kindje kunt herdenken, zodat het dragelijker wordt? Stuur me een DM, dan stuur ik je 4 effectieve en helpende tips.
