Een cruciale factor in hoe ouders de periode na verlies in de zwangerschap ervaren is hoe de omgeving omgaat met het verlies en verdriet.
Vaak staat de omgeving erbij met een gevoel van machteloosheid, onzekerheid en verlegenheid.
Want wat kan het spannend zijn om je broer of zus, je vriendin of een buurvrouw op te zoeken die net een kindje verloren is.
Daarom deze nieuwe serie met tips voor de omgeving na stilgeboorte!
Tip #1: Bied praktische hulp concreet aan.
Wees praktisch.
In de periode voor en na de bevalling van een stilgeboren kindje kunnen de ouders intens moe zijn. Ik herinner me dat ik in de tijd van het verlies van Samuël me stapje voor stapje door het huis voortbewoog. De fysieke en emotionele impact had zijn letterlijke weerslag op mijn conditie, zodat ik bizar weinig energie had. Het was zo fijn dat mensen praktische hulp gaven in de vorm van eten koken, de badkamer schrobben, de vloer even stofzuigen, helpen met onkruid wieden in de tuin, dat soort dingen. Besef dat bij stilgeboorte voor 24 weken zwangerschap ouders geen recht hebben op kraamzorg. Extra hulp van de omgeving is juist dan in sommige gevallen onmisbaar! Besef dat bij verlies ná 24 weken zwangerschap, waar er dus wel kraamzorg is, misschien juist extra behoefte is aan praktische hulp als de kraamzorg eenmaal weg is.
Wees concreet.
Zeg niet: ‘Laat het me weten als ik iets voor je kan doen.’ Natuurlijk is dit heel lief bedoeld en zullen sommige ouders gebruik maken van het aanbod.
Maar beter zeg je: ‘Ik moet vandaag nog boodschappen doen, wat kan ik voor je meenemen?’ Of: ‘Zal ik even een stofzuiger door het huis halen?’
Accepteer het als je een ‘nee’ krijgt. Misschien haalt je rouwende vriendin of kennis veel liever zelf de stofzuiger door het huis of heeft ze er totaal geen problemen mee dat er kruimels op de vloer liggen. Dram niet door en vraag het de volgende keer gerust weer.
Tip #2 gaat over het bieden van een luisterend oor. Want hoe doe je dat nou eigenlijk?
